Blijf zelf aan het stuur zitten tijdens de overgang

Het persoonlijke verhaal van Liesbeth

In november 2021 viel ik uit. Ik had 2 banen, was altijd een bezige bij. Totdat de vlekken me voor de ogen stonden en ik niet meer verder kon. 

De diagnose burn-out werd gesteld, maar dat paste niet bij mijn gevoel. Ik vond mijn werk altijd erg leuk om te doen en ook mijn omgeving had geen signalen opgevangen dat ik het werk niet aan zou kunnen. Wel merkte ik dat mijn lichaam aan het veranderen was en dat ik me anders voelde dan voorheen. Ik had last van stemmingswisselingen met paniekmomenten. Ik had een kort lontje, soms zere gewrichten en mijn nachtrust was erg ontregeld. Mijn oren konden suizen alsof ik uren bij een concert was geweest. Ik had geheugenproblemen en moeite met het vinden van de juiste woorden. Dingen die ik als zelfstandig stottertherapeut daarvoor nooit had.  Ik was duidelijk mezelf niet meer. Ik ging op onderzoek uit en kwam toen bij de overgang uit.

Aan de slag met belastbaarheid en leefstijl

Ik pakte mijn belastbaarheid en mijn leefstijl aan. Ik nam ontslag bij 1 baan en heb veranderingen in mijn werk als stottertherapeut aangebracht.  Ik kon altijd heel volle dagen aan, maar heb meer ruimte in mijn agenda aan moeten brengen. Ik heb nu ook een zakelijke en een privé telefoon zodat ik bewuster omga met mijn werk en privé tijd. Ook nam ik iemand in dienst.

Door gezond eten en meer te bewegen heb ik de gezelligheidskilo’s aangepakt. Ik sloot me aan bij een Facebook groep over hormoontherapie en verdiepte me in het effect van oestrogeen op je lichaam en geest. Ik kwam erachter dat er veel mythes bestaan over de inzet van hormoontherapie. In Nederland wordt er nog heel conservatief mee omgegaan.

Je bent niet gek, je bent niet stuk!

Toen ik bij Ellesie kwam ben ik samen met gynaecoloog Els van Doorn gestart met hormoontherapie. Ik begon met oestrogeengel en pleisters, maar die hadden niet veel effect. Met utrogestan merk ik al een grotere positieve verandering. Laat ik vooropstellen; hormoontherapie is niet zaligmakend, het is echt zoeken naar wat bij je past. Soms voel ik me heel gewoon en dan komt er opeens een golf van paniek over me heen. Cognitieve gedragstherapie technieken helpen me dan om weer tot mezelf te komen.

Mijn gezin is altijd een grote steun geweest voor me. Mijn man heeft wel een miljoen keer gezegd; ‘’komt goed, het gaat over!’’  De kinderen roepen regelmatig als ik in een slechte bui ben; ‘’oestrogeen tekort’’!  

Mijn tip voor andere vrouwen is; ben open over de overgang! Je bent niet gek, je bent niet stuk. Zoek steun in je omgeving en accepteer de levensfase waar je doorheen gaat. Tel je zegeningen en geef je over aan de veranderingen in je lichaam, al ga je je daar niet persé meteen beter van voelen.

Maar blijf vooral zelf aan het stuur zitten; jij kent jouw lijf het beste en bepaalt zelf welke oplossing wel en welke niet bij jou past.

Lees meer over de overgang